My Expressions

Rules for Post Submission

धुमधामीत मुंबईच्या शहरात, ज्या उच्चतम इमारतींच्या जसासह आपल्या स्वप्नांची उंची होते आणि समुद्राचे वातानं सत्य कथा सुनवत होते, मी, एक विनम्र स्थानिक लोकल ट्रेन, सदैव बदलत भूमिच्या आणि अबदाच्या मानवी आत्म्याचा गुपित साक्षी राहिलो. माझा प्रवास मटुंगा या जीवंत कारखान्यांतून सुरु झाला, ज्यात कुशल हातांनी संवेदनशीलतेने माझे निर्माण केले, माझ्यात कठोरता आणि सावधानता घालून – फक्त एक परिवहन साधन नसणार, पण शहराची जिवंतता.

माझे प्रारंभिक दिवस सोडवून असलेले आनंदाचे भरभराट होते. मला स्पष्टपणे आठवले की पहिल्याच वेळी मी ट्रॅकवर बाहेर पडलो, माझे पाय एक नवीन स्वतंत्रतेचे गाणं गात होते. मुंबईची दृश्ये आणि आवाजे माझ्यासमोर उघडली – फैललेल्या बस्तीं, उंच इमारती, अमरीकच्या समुद्राची अंतहीन सागरी. मी मोहीत होतो. प्रत्येक स्थानिक जेथे मी थांबलो, शोधाची आणि कथांची करीत आधार घेतली.

वर्षांच्या साठी, मी एकाच संदर्भात असताना मी सावधानीपणे झालेल्या अनगिण्या जीवांच्या मोजोचा खाचो आहे. अशा, ज्यानी अंधेरीतून प्रतिदिन माझ्यावर चढली, तिची नेत्रे कॉर्पोरेट जगाला विजयी होण्याच्या दृढतेने भरली होती. मी तिच्या वाढत्या, डरात नवीन कामगिरीतून सुरक्षित करत होतो. त्यामुळे तिचे चेहरे पारंपारिक उपनामसह भरले होते, अक्षरशः एक चाळीस वर्षाच्या जुन्या पुस्तकात खोटे आणि अंधारात गळलेले.

मी आनंदाच्या क्षणांत असलो – जेथे तरुण आणि त्याची नक्कीच उधळण्याच्या आत्मविश्वासाने साजरे केले, जेथे प्रेमी संभोगांचा जश्न मनावा आणि केली. पण मी दुःखाने पाहिले – हृदयविनाश, कामावर केलेल्या लक्षांची खेळ, प्रत्येकदिवसीने मुंबईकरांच्या अलंकृत टिरपंच्या आणि अद्याप शुभेच्छा.

परंतु हे आजचं सोपं नसलं. मला शहराचं क्रोध स्वरूपित करायला लागलं – माझ्या भिंतींवर चित्रकला, विलंबीकरण असल्यामुळे यात्रींची शाप शाप. वर्ष 2006 चे धमाके मला घाव दिले, केवळ शारीरिकपणे नसतं, परंतु आत्मिकपणे, मला शहराचं लहान आणि रडलं पाहिलं. परंतु परिस्थितीच्या कठिणाईच्या चेहऱ्यावर, मी मुंबईचं दटलं. मला परिचित अज्ञात उद्धारकं बनतं, शहराचं मानवताबद्दल साजोरचं, एकत्रित झालं.

वर्षांच्या गाणीत, मी विकसित झालो – कालच्या गाड्या आणि आधुनिक नारे चालवल्या, पण मूलभूतता व्यत्यासात नसली. मी फक्त लोहे आणि पाया नसतो; मला मुंबईच्या आशापूर्णांचं इतिहास, थकड्या आणि जवळच्या आत्म्यांचा स्मरण आहे.

आता, माझं सेवाकाळात शहरात सरळतेच्या अंतासाठी जर्जरीत असताना, मी समयाच्या फुलंगानावर विचार करतो. नवीन ट्रेन्स, वेगवान आणि शाईनिंग, पण माझा प्रवास समाप्त झालंय. परंतु माझं प्रवास संपुण्याचं संपादन करण्यात आनंदाचं आहे. पहिल्याच प्रकाशातून लेकरून जवळच्या निशिध्द झुळ्यातून, मी मुंबईचं धडधड मधून सारखं राहून घेतलं आहे.

ज्या दिवसांत माझं पेन्शन होण्याचं नियतीत आहे, गेल्या प्रकाराने जाणारं आहे. पण माझं प्रवास एक अभिमानी होतं. पहिल्याच उषाची प्रकाशचे तुटार म्हणजे मुंबईचा हृदय. माझं काही अधिक नसणं – मी एक मित्र, एक गोपन, आणि एक साथी होतो. मी एक कथा चालू, मुंबईच्या आत्म्याचं एक टुकडा. आणि कालच्या व्हेलच्या चाकण्या पुन्हा पुन्हा असे, माझी कथा, मुंबईच्या स्थलाच्या स्मृतींत सदैव गर्जेल.

तत्सम कथा

• १० रुपयेच्या सिक्केची आत्मकथा

क्युरिअस टाइम्स हे मुलांसाठीचे एक अग्रगण्य वृत्तपत्र आणि वेबसाईट आहे. आम्ही तुमच्या शिक्षण स्तरांशी संलग्न असलेल्या दैनिक जागतिक बातम्या प्रकाशित करतो (NEP 2020 नुसारही): फाउंडेशनल, प्रिपरेटरी (प्राथमिक), मध्यम आणि सीनियर. त्यामुळे, यासाठी न्यूज टॅब तपासा. आम्ही मुलांच्या आवडत्या क्युरिअस टाइम्स वीकली वृत्तपत्र प्रत्येक वीकेंडला टॉप न्यूज, वैशिष्ट्यपूर्ण कथा आणि मुलांच्या योगदानांसह आणतो. दैनिक जोक्सपोक, टंग ट्विस्टर्स, डे ऑफ द वर्ड आणि कोट ऑफ द डे तपासा, मुलांना हे सर्व कायम गरजेचे असते.

क्युरिअस टाइम्सवरील मी – माय एक्सप्रेशन्स हे तुमचे काम प्रकाशित करण्यासाठी तुमचे स्थान आहे, जे तुमच्या गुणवत्तापूर्ण डिजिटल फुटप्रिंट तयार करण्यात मदत करते. आणि हे तुमच्या मित्रांना, कुटुंबाला, शाळेला, शिक्षकांना आणि जगाला तुमची प्रतिभा आणि कौशल्य सामायिक करण्याचा चांगला मार्ग आहे. त्यामुळे, जसे तुम्ही उच्च शैक्षणिक संस्थांमध्ये प्रवेश कराल तसे तुमच्या प्रकाशित सामग्रीतून तुमची ताकद दाखविली जाईल.

घटना, क्विझ आणि स्पर्धा 21व्या शतकाच्या थीम्सवर जगभरातील 5,000 शाळांमधील विद्यार्थ्यांना सहभागी होण्यासाठी आणतात. येथे शाळा आणि विद्यार्थी प्रमाणपत्रे, बक्षिसे आणि या जागतिक घटनांमधून मान्यता मिळवतात.

तुमच्या शाळेसाठी मोफत साइन-अप करा!

आमच्याशी संपर्क साधा: व्हाट्सअप, इंस्टाग्राम, फेसबुक, यूट्यूब, ट्विटर, आणि लिंक्डइन.

  0  (Please login to give a Curious Clap to your friend.)